kończyn dolnych

Encyklopedia PWN

[gr.],

med. rozszerzenia włosowatych naczyń krwionośnych skóry;

anat. odcinek kończyny miedniczej (tylnej, dolnej) kręgowców między obręczą kończyny tylnej a podudziem, a także człon najsilniej rozwinięty odcinek odnóży stawonogów (np. owadów);

wiąd rdzenia,

med. późna postać kiły układu nerwowego, rozwijająca się po 20–35 latach od chwili zakażenia;

biodro,

anat. okolica ciała kręgowców umiejscowiona z boku pasa miednicowego, u nasady kończyny tylnej (dolnej), także część odnóża owadów, między przedbiodrzem i krętarzem.

biodrowa kość,

anat. największa kość (parzysta) obręczy kończyny dolnej (miednicznej), która łączy się za jej pośrednictwem z odcinkiem krzyżowym kręgosłupa.

biodrowy staw,

anat. ruchome połączenie kości kończyny tylnej (dolnej) z kością miedniczą;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>